Door culturele diffusie lijken de grenzen tussen cultuurgebieden te vervagen. Sommige mensen zien dit als het begin van een mondiale cultuur.

Doordat grote steden in Europa en in de Verenigde Staten veel migranten aantrekken, ontstaan er etnische wijken. Dat zijn wijken waarin bijna alle bewoners uit eenzelfde bevolkingsgroep komen en vaak ook een vergelijkbaar inkomen hebben. Een voorbeeld van een etnische wijk is Chintatown in New York. Etnische wijken hebben hun eigen subcultuur. Een subcultuur is een bevolkingsgroep binnen de hoofdcultuur die op een aantal punten afwijkt van deze hoofdcultuur. Ze spreken daar bijvoorbeeld hun eigen taal, kopen hun eten in speciale winkels, gaan naar eigen kerken, enzovoorts. 

In veel landen is één cultuur vaak de belangrijkste en veel mensen kiezen er dan ook voor om zich daaraan aan te passen. Een voorbeeld daarvan zijn de indianen in de Verenigde Staten of in Latijns-Amerika. Veel indianen spreken tegenwoordig alleen nog Engels of Spaans, omdat ze anders maatschappelijk niet ver komen.